ผู้เขียนเองนั้นมีประสบการณ์เกี่ยวกับการใช้คอมพิวเตอร์และอินเทอร์ เน็ตมาเป็นระยะเวลายาวนาน ตั้งแต่ยุคเริ่มต้นของคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล (PC) ยุคเริ่มต้นของอินเตอร์เน็ตในประเทศไทย และยุคที่คอมพิวเตอร์โน้ตบุคราคาเครื่องละกว่าแสนบาท
ปี ค.ศ.1988 เริ่มทำงานด้านโรงแรมที่โรงแรม Le Meridien Phuket (ช่วงเปิดโรงแรม) ในตำแหน่ง Front Office Clerck นับเป็นครั้งแรกที่ได้มีโอกาสทำงานโรงแรม และได้มีโอกาสใช้คอมพิวเตอร์ในการทำงาน และก่อให้เกิดแรงบันดาลใจในการศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้งาน คอมพิวเตอร์
ปี ค.ศ. 1990 ศึกษาวิชาคอมพิวตอร์พื้นฐานที่สถาบันคอมพิวเตอร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่เปิดสอนวิชาคอมพิวเตอร์แก่บุคคลภายนอกเป็นยุคต้นๆ
ปี ค.ศ. 1991 ศึกษาวิชาการเขียนโปรแกรมฐานข้อมูลเพื่อการใช้งานด้วยโปรแกรม dBase และ Clipper และได้พัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลสำหรับบริหารงานคลังสินค้า และบริหารงานบุคคล เงินเดือน และค่าจ้างมาใช้งานในองค์กร
ปี ค.ศ. 1992 ใช้โปรแกรม Fox Pro พัฒนาโปรแกรมบริหารจัดการร้านให้เช่าวิดีโอด้วยระบบบาร์โค๊ดอกจำหน่ายออก จำหน่ายภายใต้ชื่อ Sala Video เป็นอาชีพเสริม ซึ่งได้รับการตอบรับจากศูนย์วิดีโอให้เช่าต่างๆ ทั้งในกรุงเทพฯ และต่างจังหวัดเป็นอย่างดี
ในส่วนที่เกี่ยว ข้องกับอินเทอร์เน็ตนั้น ผู้เขียนเริ่มต้นการใช้งานสืบค้นข้อมูลต่างๆ ผ่านห้องสมุดออนไลน์ในต่างประเทศตั้งแต่ยุคก่อนที่ www จะมาได้รับความนิยมและแพร่หลายดังเช่นในปัจจุบัน
ในสมัยนั้นการที่จะเข้าไปสืบค้นข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต ต้องใช้ Modem เชื่อมต่อเข้าไปยังศูนย์คอมพิวเตอร์ของมหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ เพื่อที่เชื่อมต่อไปยังเครือข่ายในต่างประเทศ การใช้งานต้องใช้คำสั่งเฉพาะในการติดต่อกับคอมพิวเตอร์เครือข่าย ซึ่งไม่ง่ายเลยในการที่จะหาข้อมูลแต่ละอย่าง
ต่อมาเมื่อมีบริการอินเทอร์เน็ตสำหรับประชาชนทั่วไป การใช้อินเทอร์เน็ตก็ยังไม่ใช่เรื่องง่ายอยู่ดี เพราะผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตในยุคต้นๆ นั้น ต้องใช้โมเด็มเชื่อมต่อสัญญาณมายังผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตในกรุงเทพฯ ซึ่งขณะนั้นยังพักอาศัยอยู่ที่อำเภอบางไทร จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ค่าโทรศัพท์คิดเป็นนาที เพราะถือว่าเป็นการโทรทางไกล ในขณะที่ค่าบริการอินเทอร์เน็ตสมัยนั้นยังคิดค่าบริการเป็นรายชั่วโมง ลองจินตนาการดูนะครับว่า ค่าใช้จ่ายจะมโหฬารขนาดไหนในการเข้าถึงอินเทอร์เน็ต
แม้ ว่าจะมีค่าใช้จ่ายสูงในการใช้บริการอินเทอร์เน็ตในขณะนั้น แต่ผู้เขียนก็ได้เริ่มต้นศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับการจัดทำเวบไซต์ การเขียนโฮมเพจ และเริ่มลองจัดทำโฮมเพจส่วนตัวของตนเองโดยใช้ฟรีโฮสของ Geocities.Com และเริ่มต้นทำธุรกิจ e-commerce โดยการเป็นหน้าร้านขายหนังสือให้กับ Amazon.Com ในลักษณะของ Affiliates
การ เป็น Affiliates กับ Amazon.Com ในสมัยนั้น ไม่ง่ายเหมือนสมัยนี้ คุณต้องรู้จักวิธีการที่จะนำเอา Code ต่างๆ ของเขามาใส่ในโฮมเพจของเราให้ถูกต้อง ดังนั้นเราต้องรู้จักวิธีการเขียนโปรแกรมด้วยภาษา HTML เป็นอย่างน้อย ซึ่งไม่ใช่ปัญหาาสำหรับผม เพราะยังง่ายกว่าการเขียนโปรแกรมบริหารร้านวิดีโอที่แค่โมมูลเดียวมีคำสั่ง ต่างๆ หลายพันบรรทัด
ในขณะเดียวกัน ก็เริ่มพัฒนาเวบไซต์อีกเวบไซต์หนึ่งขึ้นมา เป็นเวบไซต์ของศูนย์ศิลปาชีพ บางไทรฯ ซึ่งเคยทำงานอยู่ เพื่อเป็นการให้ข้อมูลต่างๆ แก่ผู้ที่สนใจทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ นอกจากนั้นยังมีข้อมูลประกอบอื่นๆ อีกมากมายหลายอย่าง รวมทั้งข้อมูลแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัดพระนครศรีอยุธยาอีกด้วย และเป็นเวบไซต์แรกที่มีข้อมูลแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
ใน ขณะนั้นยังไม่รู้จัก SEO อะไรหรอกครับ เพราะว่าไม่ได้หวังผลทางธุรกิจแต่อย่างใด การทำเวบไซต์ก็ลงทุนทำเอง ด้วยค่าใช้จ่ายของตนเอง ทำขึ้นมาเพื่อสนับสนุนงานของตนเองที่ในแต่จะวันจะมีคนเขียนจดหมาย หรือโทรเข้ามาขอข้อมูลเกี่ยวกับศูนย์ศิลปาชีพ บางไทรฯ อยู่เป็นจำนวนมาก เพราะช่วงนั้นก็ยังเป็นช่วงที่กำลังได้รับความนิยม การทำเวบไซต์เพื่อให้ข้อมูลต่างๆ จึงเป็นการลดภาระของงานประจำที่ต้องคอยให้ข้อมูลแก่สาธารณะชนทั่วไปในฐานะ ของเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์
เพื่อความสะดวกในการ ค้นห้า ผมจึงได้ Submit เวบไซต์ของตนเองไปตาม Online Directory ต่างๆ Search Engine ต่าง ที่ละราย ซึ่งในขณะนั้นยังมีอยู่ไม่กี่ราย ไม่ไ้ด้หวังในด้านการโฆษณา แต่หวังว่าจะได้ค้นหาได้สะดวก
ทำ เวบไซต์ได้ไม่นาน ก็เริ่มมี Webmaster ของเวบไซต์อื่นๆ ส่งอีเมล์มาขอแลกลิงค์ บ้างก็ขอแลกแบนเนอร์ ใครขอมา ก็จัดให้ไปตามนั้น เพื่อจะได้เชื่อมโยงและสร้างเครือข่ายให้คนอื่นรู้จัก ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่รู้จัก Link Popularity นอกจากนั้น ก็ได้ทำเวบเพจไว้หนึ่งหน้า ในการทำ web links ไปยังหน่วยงานราชการและเอกชนที่ให้การสนับสนุนกิจการของศูนย์ศิลปาชีพ บางไทรฯ ด้วยดีเสมอมา เพื่อเป็นการขอบคุณผู้ให้การสนับสนุน
และ แล้ววันหนึ่ง ผมก็ได้รับโทรศัพท์จาก Director of Sales ของโรงแรมกรุงศรีวิเวอร์ ซึ่งเป็นโรงแรมที่ดีที่สุดของจังหวัดพระนครศรีอยุธยาในขณะนั้น ซึ่งผมเองไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว เขาโทรมาขอบคุณที่ช่วย Lead ลูกค้ามาให้เขา
ผมงงเป็นไก่ตาแตก ผมไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับเขา ผมเองก็ไม่เคยไปข้องแวะอะไรกับเขา แล้วเราไป Lead ลูกค้าให้เขาได้อย่างไร?
"ก็ ลูกค้าเขาค้นหาในอินเทอร์เน็ต แล้วคุณมีชื่อโรงแรมและเบอร์โทรศัพท์ของเราในเวบไซต์ของคุณ ในหน้าที่คุณแนะนำแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ลูกค้าเลยโทรมาหาเพื่อขอทำคอนแทรค"
ได้เรื่องเลย ครับคราวนี้ จากที่ไม่รู้จักเรื่อง SEO ผมได้ทดลองค้นหาคำต่างๆ ใน Search Engine ที่มีอยู่ในขณะนั้น ค้นหาอะไรๆ ก็จะมีเวบไซต์ของเราติดขึ้นมาด้วย จึงได้ร้อง "อ๋อ... มันเป็นเช่นนี้เอง" และเป็นที่มาของการู้จัก SEO และ link popularity ที่ธุรกิจในประเทศไทยยังไม่เคยมีใครพูดถึงในขณะนั้น
No comments:
Post a Comment